پیام « نانجیبانه » احمدی نژاد
به مناسبت فرارسیدن سال ۱۳۹۰
به ملت * نجیب * ایران
نوشته مصطفی صابر
به انتخاب نازنین برومند
پیام نوروزی سال ۱۳۹۰ پرزیدنت اوباما به ملت ایران
پیام نوروزی اوباما که دیگر برای خودش سنتی شده، از چند جهت جالب توجه است:
اول) اینکه جناب اوباما دندان طمع اصلاح دیکتاتور را انگار کشیده است. نه دیگر خطاب به "آیت الله" اظهار ادب و ارادت کرده و نه مردم ایران را دودستی تقدیم ایشان. حالا مردم ایران شده اند ملتی با تمدن و تاریخ کهن که 60 درصد شان بعد از 1979 بدنیا آمده اند و حق دارند که سرنوشت خود را تعیین کنند. دولت جمهوری اسلامی هم شده است دولتی که از سر ترس و بدبختی و بی افقی عمل میکند. اوباما به صراحت به جوانان ایران میگوید که "در کنار شما هستم". عید شما مبارک آقای اوباما! حدود یکسال و نیم بعد از آنکه مردم در تظاهرات های عظیم خود و زیر شلیک گلوله اوباش اسلامی و تهدید کهریزک فریاد زدند "اوباما، یا با ما یا با اونا"، حالا تازه به صرافت پاسخ افتادید؟
دوم) این تغییر سیاست را باید قبل از هرچیز مرهون انقلابات مصر و تونس و خاورمیانه و شمال آفریقا دانست که موجی نوین از شوق و امید و حرکت انقلابی و سرنگونی طلبانه را در ایران نیز دامن زد. کلا سرنگونی طلبی بی تخفیفی که بعد از تظاهرات 25 بهمن در خیابانهای تهران و شیراز و مشهد و تبریز و اهواز و سنندج و رشت و غیره دیده شد، آب در خوابگه مورچگان ریخته است. از آقای اوباما تا بی بی سی تا "شورای سبز امید" را به چاره جویی (و در مورد آخری به خرابکاری و ندانم کاری) واداشته است. اوباما بنظر میرسد جزو حسابگرها و آینده نگرها در این صف نگران باشد. پیام او اشارات تایید آمیزی به انقلابات و جنبش های منطقه دارد و حتی "میدان التحریر" را " به میدان آزادی" وصل میکند!
سوم) اوباما نه فقط دیگر هندوانه زیر بغل دیکتاتور نگذاشته بلکه حتی از جناح مغضوب و "مظلوم" رژیم هم نامی نبرده است. (طفلی بی بی سی!) بر خلاف رهنمود های "شورای سبز امید خامنه ای" که بی بی سی در بوق کرد، از شعار "یاحسین، میرحسین" و "یا مهدی شیخ مهدی" در پیام نوروزی اوباما نشانی نیست. بجایش با اسامی که در پیام آورده آشکارا دستش را آنطرفتر و به طرف اپوزیسیون دوم خردادی خارج از حکومت دراز کرده است. این ظاهرا فکر بکر و رندانه اوباما و تیم مشاوران ایشان است. خیال کرده اند میتواند جوانانی را که خطاب قرار داده با آبنات چوبی ناسیونالیسم عظمت طلبی ایرانی در یک اصلاح طلبی نصفه نیمه ملی اسلامی که صد البته اسم مقدس "دمکراسی" و "حقوق بشر" را هم یدک میکشد متوقف کنند. (سوال: آیا موفقیت ایشان بیش از مشایی و تیم مشاوران احمدی نژاد خواهد بود که میخواهند حکومت چمکرانی را با حب "کوروش" و لوحه "حقوق بشر" اش به خورد مردم بدهند؟)
آقای اوباما یکسال و نیم طول کشید تا جواب "یا با اونا یا با ما" را با این همه دیری و رندی بدهد. اما احتمالا خیلی زودتر خواهد فهمید که توقع جوانان و مردم ایران، و ایضا مصر و تونس و عراق و یمن و بحرین و جاهای دیگر، بسیار فراتر از آنچیزی است که بورژوازی و حاکمان نگران جهان فکر میکنند. مردم تمام آزادی، تمام برابری، تمام زندگی و مقادیری زیادی شادی و رفاه را میخواهند. مساله فقط شروع سال جدید نیست، شروع دنیایی جدید است!
۲۰ مارس ۲۰۱۱
No comments:
Post a Comment