داوید فاخری
بیستم ماه مه ۲۰۱۲
بیستم ماه مه ۲۰۱۲
چرا روز اورشلیم
بر طبق ائین نامه سازمان ملل ( ۱۹۴۷ ) که تاسیس دو کشور فلسطینی و اسرائیل را برای حل مساله مناقشات این دو قوم پیشنهاد داده بود کشور نوپای اسرائیل این حل مساله را پذیرفت اما فلسطینیان با تشویق و ترغیب مالی و نظامی و انسانی و تجهیزاتی سایر کشورهای عربی از پذیرفتن این پیشنهاد سازمان ملل سر باز زدند و به عملیات خصمانه خود بر علیه یهودیان و دیگر اقوام ساکن اسرائیل ادامه دادند.
به مجرد انکه اسرائیل عملا روز استقلال خود در سال ( ۱۹۴۸ ) را اعلام نمود نابهنگام مورد حملات بیرححمانه و نابرابر فلسطینیها با یاوری ۵ کشور بزرگ عربی که در میان انان کشور اردن به پادشاهی ملک حسین ( فقید ) نیز در میان انان دیده میشد قرار گرفت .
شهر قدیمی ( نیمه اورشلیم ) به علاوه بخش شرقی ان به تصرف نیروهای اردنی در امد و انچه را که یک حیوان ( نازی ) میتوانست انجام دهد اردنیها با ساکنان یهودی انجا به عمل اوردند. انان شهروندان یهودی ان منطقه را به زور به بیرون انداختند ، بیش از ۵۸ کنیساهای متعلق به یهودیان را از بنیاد نابود کردند و تمامی سنگ قبرهای یهودیان واقع در * کوه زیتون * را از جاهای خود کنده و انان رابه جای مصالح ساختمانی به کار بردند.
اما تاریخ برگ دیگری را به نفع یهودیان و بازگشت انان به خانه پدری با بروز جنگ ۶ روزه ورق زد. اسرائیل به ملک حسین پیغام فرستاد که اگر جبهه های ان کشور با اسرائیل را ساکت نگاه دارد مورد هیچگونه حملات ان کشور قرار نخواهد گرفت اما جاه طلبی سفیهانه عربی که در ذات همه انان وجود دارد کار خودش را کرد و با تشویق رئیس جمهور ان زمان کشور مصر « عبداناصر » ( عبدالناصر در همان زمان نقشه فتح خوزستان نفت خیز را هم کشیده و انرا در طی سخنرانیهایش با این جمله بارها تاکید نموده بود که « امروز طهر ناهار را در تل اویو و شام را در اندیمشک صرف خواهیم کرد! » و اما با هوشیاری و موقع شناسی * شاه *، محمد رضا پهلوی که به همکاری به موقع با اسرائیلیها روی اورد تمام رؤیاهایش به کابوسهای جانگداذ تبدیل شد )
توپخانه های اردنی که در بالای کوههای مشرف به بخش یهودی نشین قرار داشتند اتش سنگین توپخانه های خود را متوجه ساکنان عادی و غیر مسلح ان بخش از اورشلیم نمودند و اسرائيل را مجبور به به دفاع و گشودن جبهه شرق توسط کماندوهای زبده واحد چتر باز به فرماندهی * موتا گور * کردند. این فرمانده به سربازان خود دستور داده بود برای اسیب نرساندن به مکانهای مقدس هیچیک از مذاهب « یهودی، مسیحی و اسلامی » به طریقی بسیار محتاطانه عمل کنند و در نتیجه، این برخوردها باعث تسخیر خانه به خانه ان بخش از اورشلیم که * دیوار ندبه * در ان قرار دارد گردید که متاسفانه بیشترین تلفات این سربازان به علت فرصتی بود که به احترام به مذاهب و عقاید دیگران ( دشمنان! ) در اختیار لژیون عربی اردن که به فرماندهی افسران انگلیسی با انان میجنگیدند گردد.
فتح بقیه اورشلیم که بعد از بیش از ۲۰۰۰ سال دعا و ندبه یهودیان
و سرانجام با کمک بازوهای افراشته ارتش دفاعی اسرائیل خداوند انجا را که مهمترین مکان مقدس برای یهودیان است به انان بازگرداند دیگر در اسارت هیچکس قرار نداشت و برای همیشه در کنار نیمه دیگر ان پایتخت ابدی کشور اسرائیل نامیده شد.
جنگ ۶ روزه در تاریخ ۱۱ ماه جون ۱۹۶۷ که با شکستهای پی در پی تمامی کشورهای عربی اطراف و دیگر کشورهای اسلامی ( به جز ایران ) و یاران قدرتمند انان ،هند ( سرپرست جنبش کشورهای جهان سوم )، انگلیس، چین ، اتحاد جماهیر شوروی ( روسیه فعلی ) و کشورهای امریکای جنوبی همراه بود پایان یافت .
در تاریخ ۱۲ز ماه مه ۱۹۶۸ دولت اسرائیل به پیشنهاد سران مذهبی کشور این روز را هر ساله به نام * روز یروشالییم ( اورشلیم ) نامگذاری کرد و تاریخ عبری ۲۸ ماه ایار را انتخاب و در کنار سایر اعیاد مقدس قرار داد که نه تنها در اسرائیل بلکه در کنیساها و مدارس و اجتماعات یهودیان در سراسر جهان نیز در کنار بازدید از ارامگاه ههای جانباختگان و انجام دعا برای انان با خرسندی بسیار با برگزاری جشنها و فستیوالهای هنری و پیک نیک با دوستان و افراد نزدیک خانوادگی که همراه با خواندن سرودهای برگزیده روزهای ویژه در تاریخ یهودیان است انجام میپذیرد.
No comments:
Post a Comment