HEBREW ALPHABET
( Jacob Mizrahi )
Women and the Covenant
Abram and Melchizedek
(painting circa 1625 by Peter Paul Rubens)
How women figure into the male-oriented
covenant that begins with Abraham and
circumcision.
By Rabbi Ruth H Sohn
Is Sarah part of the b'rit (the covenant) that God establishes with
Abraham? While our impulse might well be: "How can you ask such a
question? Of course Sarah was part of the covenant," the details of the
text force the question upon us. From the opening words calling
Abraham to leave his homeland, and throughout this parashah, God
speaks directly with Abraham, not with Sarah. Most dramatically, the
sign of the b'rit in Genesis 17 is circumcision, clearly a male-only
ritual.MORE>
Is Sarah part of the b'rit (the covenant) that God establishes with
Abraham? While our impulse might well be: "How can you ask such a
question? Of course Sarah was part of the covenant," the details of the
text force the question upon us. From the opening words calling
Abraham to leave his homeland, and throughout this parashah, God
speaks directly with Abraham, not with Sarah. Most dramatically, the
sign of the b'rit in Genesis 17 is circumcision, clearly a male-only
ritual.MORE>
Sarah Presenting Hagar to Abraham
(1699 painting by Adriaen van der Werff)
Abram and Sarai follow God's call to journey
to Canaan, where the covenant between
God and Abraham is affirmed.
to Canaan, where the covenant between
God and Abraham is affirmed.
God said to Abram, "Go forth from your
homeland to the land that I shall show you.
I will make of you a great nation and I will bless you and make your name great. I will bless those who bless you and curse those who curse you. All the families of the earth shall be blessed through you."
So Abram went as God had spoken to him. Abram was 75 years old when he took his wife Sarai and his brother’s son Lot and all their possessions and left for Canaan. God appeared to Abram and said, "To your offspring will I give this land." Abram built, in Moreh and Beth-El, altars to God and invoked God by Name More
So Abram went as God had spoken to him. Abram was 75 years old when he took his wife Sarai and his brother’s son Lot and all their possessions and left for Canaan. God appeared to Abram and said, "To your offspring will I give this land." Abram built, in Moreh and Beth-El, altars to God and invoked God by Name More
Isaiah 40:27-41:16
By the sixth century B.C.E., Israel had been in exile for decades, but Isaiah tells the people that God has not abandoned them, and is still concerned about their welfare.
Though the overall message of Isaiah's words is of God's support and attentiveness, the prophet's tone is not always comforting. The haftarah begins with a reprimand: "Why do you say, O Jacob, why declare, O Israel, 'My way is hidden from the Lord, my cause is ignored by my God'? Do you not know? Have you not heard? The Lord is God everlasting." More
באישון הלילה האחרון לחייו, לאחר שיצאו
בני המשפחה של הרב עובדיה מחדרו,
נותר עוזרו האישי לבדו עם הרב.
לפתע שב הרב להכרה,
ונאנח: "ריבונו של עולם, רחם עלי.
אין לי עוד כוח לסבול, אין לי כוח לכאבים".
הרופאים החליטו להרדימו ולהנשימו,
והמילים הללו הפכו לאחרונות בחייו
הוא הנהיג שיעור לבנות משפחתו כדי לשמור
על קשר עם בנותיו, עודד את המהפכה
האקדמית במגזר, ובניגוד ל"גדולי הדור"
האחרים - קיבל כל אישה במצוקה: "בתי
מעולם לא ראתה אותו, היא ראתה רק
את הלב שלו. מי עכשיו ישמע אותה
קוראת בכתב ברייל? מי
יעודד אותה?" שואל נכדו
\
כמה משתתפים באמת נכחו
משטרת ירושלים
העריכה 850 אלף, מומחים ציננו את
ההתלהבות לסביבות ה-500 אלף -
והחרדים עיגלו כלפי מעלה, וכבר הכניסו
את האירוע לדפי ההיסטוריה
כ"לוויית המיליון".
הם לא מעריצים את מדונה, ולא תמצאו
אותם בהופעה של ריהאנה. הנוער החרדי
הספרדי העריץ איש אחד, ישיש בן 93, שהלך
לעולמו והותיר אותם שבורים ממש: "אבד
לנו המנהיג של הדור שאמר לנו לאן ללכת
ומה לעשות.
אני הולך ברחוב ומרגיש שחסר לי אבא"
*************
| ||
خلاصه پاراشا : حد-اوند به "اوراهام" (كه در آن زمان "اورام" ناميده
مي شد) دستور داد كه زادگاه خود را ترك كرده و به سرزميني كه
بعدا اعلام خواهدشد هجرت نمايد. اوراهام همراه با "سارا" همسرش
و "لوط" برادرزاده اش و ديگر افرادي كه آنها را با توحيد آشنا ساخته
بودند، به "كنعان" عزيمت نمود.
در روز قحطي در كنعن، اوراهام و خانواده اش را مجبور به هجرت به
مصر نمود. او در آن سرزمين نگران خطري بود كه همسرش سارا را
تهديد مي كرد اما حد-اوند او را از هرگونه آسيبي مصون داشت.
اوراهام و همراهانش پس از چندي به كنعن بازگشتند و لوط در سرزمين "سدوم" و
اوراهام در صحراي "ممره" ساكن شد. پس از مدتي به علت درگيري جنگ ميان
چندين پادشاه در همسايگي اوراهام و به اسارت گرفته شدن لوط در سرزمين سدوم،
اوراهام دشمنان را تعقيب كرد و لوط را آزاد نمود. سپس حد-اوند بار ديگر به اوراهام
آشكار شد و عهد (بين شقه ها) را با او برقرار نمود. پس از آن، بخاطر عقيمه بودن
سارا، اوراهام "هاگار" را به همسري گرفت و "ييشماعل" از او متولد شد.
حد-اوند در سن ۹۹ سالگي اوراهام، با او پيماني ديگر بست و نام او را
به "اوراهام" (به مفهوم پدر قومها) و نام همسرش "ساري" را نيز به "سارا"
تغيير داد.
در اين زمان بود كه حد-اوند انجام ميصواي "بريت ميلا" ( ختنه ) را به اوراهام
فرمان داد و او اين ميصوا را بر خود و ساير افراد ذكور خانواده اش اجرا نمود.
در پايان پاراشا، حد-اوند تولد فرزندي بنام "ييصحاق" را عليرغم كهولت سن
اوراهام و سارا، به آنان بشارت مي دهد
|
یشیعا ۴۱/۱۶-۴۰/۲۷
کلام یشعیای ناوی در این بخش از نبوتهایش از سوی پروردگار، خطاب به قوم ایسرائل است کهپیوسته از رنج و عذاب زندگی در گالوت گلایه کرده و شکوه کنان دلیل سختی هایشان را جویاشده، خود و ایسرائل را قوم فراموش شده خد-اوند می پندارند. وی نوید می دهد: ادامه
*************
שיירת אברהם
(watercolor circa 1896–1902
by James Tissot
נחמה וויס
בפתיחת פרשת "לך לך" מצווה אברם לעזוב את ארצו, את מולדתו ואת בית אביו, ובתמורה יזכה לשפע ולפריון. בינתיים, אברהם מקיים את חלקו בעסקה, אבל נותר ערירי. אלהים לא מרפה וממשיך להבטיח: "וְשַׂמְתִּי אֶת זַרְעֲךָ כַּעֲפַר הָאָרֶץ אֲשֶׁר אִם יוּכַל אִישׁ לִמְנוֹת אֶת עֲפַר הָאָרֶץ גַּם זַרְעֲךָ יִמָּנֶה" (בראשית י"ג, ט"ז). האם אי פעם התקיימה הברכה הזו? האם היינו רוצים שתתקיים?
עקרוּת הייתה גם מנת חלקם של הדורות שלאחר אברם ושרי, ובזמן הירידה למצרים, למשל, אנחנו רואים שהמצב הכמותי של בני אברהם קצת רחוק מעפר הארץ: "כָּל הַנֶּפֶשׁ הַבָּאָה לְיַעֲקֹב מִצְרַיְמָה יֹצְאֵי יְרֵכוֹ, מִלְּבַד נְשֵׁי בְנֵי יַעֲקֹב, כָּל נֶפֶשׁ שִׁשִּׁים וָשֵׁשׁ" (בראשית מ"ו, כ"ו). המשך
שרה מסכימה להצהיר שהיא אחותו של אברהם כדי שלא יהרגו אותו, ואברהם מסכים לגרש את הגר כי שרה לא סובלת אותה. לכאורה, שיר הלל על הקרבה למען המשפחתיות, אבל האם ייתכן שהקורבן הוא דווקא הצודק והמוסרי?
אברהם ושרה והנספחים אליהם יורדים למצרים בשל הרעב הכבד בארץ כנען, כך מספרת לנו פרשת השבוע "לך לך". אברהם (אז עוד נקרא אברם, והיא שרי) חושש שהמלך פרעה ייקח את שרה בשל יופיה, ויהרוג אותו. הוא מבקש משרה לשקר ולומר כי הוא אחיה, כדי שלא
יהרגו אותו.
התנהגותו זו של אברהם מפריעה לרבים וטובים, באשר הוא מפקיר את אשתו למען הצלת חייו האישיים. השאלה הזאת טעונה באנרגיות עוצמתיות, בדרך כלל ממי שמעמד
הנשים יקר המשך
שבת שלום ושבוע טוב
شبات شالم با هفته ئی شاد
Shabat Shalom and
Have a Nice Week
No comments:
Post a Comment